علیرضا دبیر راه بزرگتر شدن را فراموش کرده است
تاریخ انتشار: ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۴۶۷۱۰
«کشتی» پیش از خیلی رشتهها ورزش «بامرام»ها و «پهلوانانی» است که از روزگاران گذشته مورد احترام و اعتماد مردم ایران بود و آنهایی که در این رشته فعالیت میکردند نزد مردم جایگاه ویژهای داشتند. اما حالا رئیسی در فدراسیون این رشته مسئولیت گرفته که رفتارهایش با روح کشتی و آنچه در ذهن مردم است، متناقض است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
علیرضا دبیر که از قهرمانان و مدال آوران کشتی است و برای ریاست این رشته «اهلیت» دارد، در تازهترین اقدام خود خبرنگاری را که در مجمع هیات کشتی استان مازندران حضور داشت به خاطر به کار بردن دو کلمهای که توهین آمیز هم نبود، با لحنی نامناسب و «ارباب» گونه از جلسه بیرون کرد؛ مقابل دیدگان اعضای مجمع و افرادی که در سالن حضور داشتند.
این اولین بار نیست که «دبیر» به عنوان مسئول رشتهای که باید اخلاق و رفتار انسانی در اولویتش باشد و احترام «بزرگتر»، «پیشکسوت» و «انسان» سرلوحه کارش باشد، حرمت آدمها را زیر پا میگذارد و در جمع با الفاظی نامناسب خطاب شان میکند.
او پیش از این با مسئولان رده بالای ورزش در نشستها و جلسات متعدد درگیری لفظی پیدا کرده و کلماتی را به کار برده که زیبنده یک رئیس فدراسیون و یک قهرمان ملی نبوده و نیست. رئیسی که در کارش موفقیت نسبی داشته و ساختار فیزیکی فدراسیون را به یکی از بهترین مجموعههای کل ورزش ایران تبدیل کرده است، باید همانقدر که به ساخت و ساز فیزیکی اهمیت میدهد، به ساخت و ساز «زبانی» و «کلامی» و «رفتار انسانی» هم اهمیت بدهد.
علیرضا دبیر به عنوان نفر اول رشته «پهلوانی» که قهرمانان با اخلاق و مردم داری از جمله «غلامرضا تختی» را در داشته است، باید معلمی باشد که رفتارش و کلامش برای جوانان الگو شود. او به عنوان عضوی از خانواده گوش شکستهها نباید دل بشکند. رئیسی که نتواند الگوی مناسبی از اخلاق و رفتار انسانی باشد چطور میتوان انتظار داشت ملی پوشان و اعضای کادر فنی تیمهایش چنین باشند؟
بیرون کردن یک «انسان» با الفاظی ناشایست صرفاً به این جهت که کلماتی برخلاف میل آقای رئیس به کار برده، هم از نظر اخلاق انسانی و هم از نظر برخورد حرفهای در کار غلط و اشتباه بود. علیرضا دبیر اگر میخواست نشان دهد هنوز در کشتی مرام و معرفت باقی مانده و میشود به گوش شکستهها همچنان لقب «بامرام» و «بامعرفت» داد، باید بلافاصله از این رفتارش عذرخواهی میکرد و با دلجویی از آن فرد، خودش را «بزرگ» میکرد. اما او راه بزرگتر شدن و معلمی کردن را فراموش کرده است.
او «دبیری» است که نتوانسته «معلمی» کند و به همان اندازه که ساخت و ساز را در فدراسیون توسعه و گسترش داده، رفتارش و کردارش را هم به روز و استاندارد کند. علیرضا دبیر اگر میخواهد نامی ماندگار در فدراسیون کشتی باشد، باید بخش «انسانی» رفتار و کردارش را هم «بازسازی» کند و یک خانه جدید پر از ادبیات مناسب و مهربانیهای بی پایان کنار شخصیت ورزشیاش بنا کند. با ادامه روند فعلی او هر چه را ساخته است، به ویرانهای غیرقابل بازسازی تبدیل خواهد کرد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: علیرضا دبیر فدراسیون کشتی علیرضا دبیر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۴۶۷۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جام بینالمللی یا آبروریزی ملی! چرا جام تختی با این شکل برگزار میشود؟/ شعار بیلبوردهای شهردار را باور کنیم یا میزبانی درجه۳ دبیر را ؟
در هفتهای که گذشت، جام به اصطلاح بینالمللی جهان پهلوان تختی در پایینترین سطح خود برگزار شد و کمترین کشور خارجی با نازلترین میزبانی در این رقابتها ظاهر شدند.
به گزارش تابناک ورزشی؛ چهل و چهارمین دوره رقابتهای بینالمللی کشتی فرنگی جام تختی که گویا تنها برای افزایش همین عدد و رقم دورههای برگزاریاش زحمت اجرای آن را میکشند، طی روزهای ۶ و ۷ اردیبهشت ماه با حضور کشتیگیرانی از ایران و تیمهای ارمنستان، سوریه و عراق در سالن شهرک نفت اهواز برگزار شد.
خجالت آور است اگر تعداد نفرات حاضر برخی از همین چند کشور را اینجا بنویسیم و باز هم نام "تیم" را روی آن بگذاریم.
در حالی که شاهد برگزاری تورنمنتهایی با قدمت کمتر اما اعتبار به مراتب بالاتر در کشورهای مختلف صاحب کشتی برای بزرگداشت مشاهیر خود در این رشته ورزشی هستیم، فدراسیون کشتی ایران و وزارت ورزش و جوانان، کمترین بهایی به اعتبار جام تختی به عنوان مهمترین تورنمنت بینالمللی کشتی ایران نمیدهند و گویا دست به دست هم دادهاند تا آوازه اسطوره نیمقرن قبل ورزش اصیل ایران را به باد بدهند.
نه اینکه از نام تختی خوششان نیاید، بلکه با جام بینالمللی فجر هم که تداعی کننده انقلاب اسلامی منجر به استقرار نظام جمهوری اسلامی است هم همین کار را میکنند؛ مشکل بیدرایتی در مدیریت است که چوب حراج به سرمایه های فرهنگی ورزش ایران میزند.
زیاد به در و دیوار پایتخت و تبلیغات شهرداری تهران با نام غلامرضا تختی توجه نکنید. پشت این هیاهو و حرافی، هیچ عملی نیست و فقط شعار است. وگرنه اگر هنوز پای تختی بودیم ، لااقل از آن بودجههای چندهزار میلیاردی برنامههای عجیب و غریب ، مقداری برای حفظ اعتبار نامش در جام تختی هزینه میکردیم که اینطور به تورنمنتی درجه سه بدل نشود و برعکس، میدان نمایش و جولان بهترینهای دنیا شود.
ما طوری برنامهریزی میکنیم که حتی ملیپوش های خودمان هم رغبت نمیکنند در جام تختی کشتی بگیرند! نه امسال، که در آستانه المپیک هستیم و کشتیگیران ما مشغول کسب سهمیه یا اردوی آماده سازی قبل از سفر به بازیهای تابستانی پاریس هستند؛ سالهای قبل را هم دیدیم و همین آش بود و همین کاسه.
اگر به ورزش و رشته جذاب کشتی علاقمند باشید، بعید است این نامها را نشنیده باشید؛ ایوان یاریگین روسیه، وهبی امره ترکیه، دانکلوف و نیکولای پتروف بلغارستان، بالاوادزه گرجستان، یاشار دوغو ترکیه، ایوان پادوبنی داغستان، دیمیتری کرکین روسیه، واردانیان ارمنستان، رومن کوتوزوف روسیه، امره پولیاک مجارستان، الکساندر کارلین روسیه، بوایسار سایتییف روسیه و ....
اینها نام قهرمانان درگذشته یا زندهای است که به واسطه افتخارات و مدالهای ارزشمندی که در کشتی دنیا کسب کردهاند، اسم شان توسط فدراسیونهای ملی روی تورنمنتهای کشتی بینالمللی گذاشته شده است تا ادای احترامی به تلاشهای سخت شان در راه اهتزاز پرچم کشورشان باشد اما در ایران ، فدراسیون کشتی که در بخش سختافزاری طی پنجسال اخیر کارنامه درخشانی داشته و مدام هم روی این ساختمان سازی و تجهیز مانور میدهد، هیچ توجهی به مهمترین تورنمنت بینالمللی کشتی ایران ندارد و انگار عمدی در تنزل این مسابقات وجود دارد!
رویدادی که روزگاری، شاهد حضور بزرگان و مدعیان کشتی جهان بود، امروز بر سر نخواستناش دعواست و هرسال برای قبول زحمت میزبانی باید منتظر نتیجه مذاکرات فدراسیون با وزارتخانهها و ادارات کل ورزش استانها و شرکت ها و اسپانسرها باشیم!
کشتی ایران با وجود نما و ویترین بزرگی که دارد، خالی و عاری از چرخش اقتصادی لازم شده است و علیرضا دبیر نتوانسته یک نظام منسجم مالی و درآمدزایی حرفهای و اصولی در آن پایهگذاری کند.
تورنمنتهای خارجی که نام برده شد، با اعطای جوايز ارزنده کشتیگیران سرشناس را به سمت خود جذب میکنند، و به واسطه قرار گرفتن در تقویم اتحادیه جهانی کشتی، عنوان جامهای رنکینگدار را به خود اختصاص دادهاند و در چرخه انتخابیهای جهانی و المپیک، نقش ایفا میکنند.
همین امر باعث شده در رقم زدن معادلات کشتی جهان نیز نقش عمدهای ایفا کنند و در انتخابات جهانی و قارهای هم رقبای ایرانی را کنار بزنند.
ما هم نشسته ایم و مدام میگوییم پس چرا کشتی ایران که روی تشک قهرمانی آسیا و قهرمانی جهان و المپیک ، همیشه مدعی بوده، سهمی در بازی قدرت ندارد!
حقیقت این است که وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک ، و در قواره بزرگتر، دولت های مختلف، ورزش اول کشور را رها کردهاند و عملا هیچ هزینهای برای حفظ آبرو و اعتبار آن نمیکنند.
اسامی نفرات برتر مسابقات جام تختی امسال را ببینید که در اهواز و به میزبانی یکی از شهرکهای وزارت نفت برگزار شد!
نفرات برتر نشان میدهد همه مدالهای طلا و ۸۰ درصد نشانهای نقره به ایرانیها رسید و ارمنیها گاهی نفرات درجه چندم کشتی ایران در برخی اوزان را شکست دادهاند. کار به جایی میکشد که آدم آرزو میکند کاش یکی از این خارجیها کشتیگیر ما را ببرد تا رویمان بشود در پسوند جام تختی بگوییم بینالمللی!
هم، سطح شرکتکنندگان خارجی و هم اسامی کمتر شنیده شده داخلی در این فهرست، خود گویای سطح مسابقات و میزان اعتبار فنی آن است. افرادی که در جام تختی مدال گرفتهاند، حتما زحمت خود را کشیدهاند و در سالهای آتی میتوانند جزو شانس ها و سرمایههای کشتی ایران در رقابتهای قارهای و جهانی و المپیک باشند اما اگر نامداران در این تورنمنت حضور داشتند، آنها نیز در تقابل با کشتیگیران برتر به سطح بالاتری دست میيافتند.
نویسنده: مجید کوهستانی
نفرات برتر جام تختی
۵۵ کیلوگرم:
۱- محمد حسینوند پناهی ۲- حسین بیژنی ۳- رامین احمدی و کیانوش شمشیری ۵- مهدی احدی زناب و پیام احمدی ۷- سعید اسماعیلی ۸- نورایر هاخویان (ارمنستان) ۹- محمدپویا اسدی (کرمان) ۱۰- مهدی کمالی
۶۰ کیلوگرم:
۱- پویا ناصرپور ۲- سجاد عباسپور ۳- علی احمدیوفا و علی نوربخش ۵- محمد اسدین (سوریه) و کامران عبدولی ۷- محمدجواد ابوطالبی ۸- حسین جاویدی ۹- سورن آقاجانیان (ارمنستان) ۱۰- رابرت کاراپتیان (ارمنستان)
۶۳ کیلوگرم:
۱- محمدمهدی کشتکار ۲- کاران اصلانیان (ارمنستان) ۳- داویت جوتیان (ارمنستان) و عارف محمدی ۵- رضا بهمنی و علیرضا اسفندیاری ۷- علیرضا اسدی ۸- محمد کمالی ۹- احمدرضا ناصرپور ۱۰- علی حاجیوند
۶۷ کیلوگرم:
۱- حجت رضایی ۲- امیرمحمد یارمحمدزئی ۳- هایک ملیکیان (ارمنستان) و امید حامدی ۵- آرمین محبثابت و غلامرضا عبدولی ۷- علی شیرزاد ۸- محمد اسکندری ۹- حسین اسفندیاری ۱۰- روبن میرانیان (ارمنستان)
۷۲ کیلوگرم:
۱- دانیال سهرابی ۲- علی دارابی ۳- شانت خاچاطریان (ارمنستان) و رضا ساکی ۵- علیاصغر سامدلیری و امیررضا عیسوند ۷- محمدامیر شوکتی ۸- مرتضی پورعیسی ۹- سعید ارجمند ۱۰- محمدرضا رضاپور
۷۷ کیلوگرم:
۱- غلامرضا فرخی ۲- علیرضا عبدولی ۳- سیدمحمد عربی و عارف حبیبالهی ۵- محمدرضا حجامی و احمد نجفی ۷- امیرمحمد صمدی ۸- محمدحسن حسینی ۹- حیدر یوسف جبار ۱۰- مسعود کاووسی
۸۲ کیلوگرم:
۱- اشکان سعادتیفر ۲- شاهین بداغی ۳- ساموئل گریگوریان (ارمنستان) و عباس مهدیزاده ۵- جمال اسماعیلی و علی محمودآبادی ۷- محمدحسین آزرم دخت ۸- احمد صلحدوست ۹- شکور فاتحی ۱۰- محمدامین حسینی
۸۷ کیلوگرم:
۱- محمدحسین محمودی ۲- بهروز هدایت ۳- ابوالفضل پایدار و آرشام بهرامزاده ۵- علی کبیری و محمدهادی صیدی ۷- نریمان مهمدی ۸- ابوالفضل سپهوند ۹- اشکان عبدولی ۱۰- حسین کلیوند
۹۷ کیلوگرم:
۱- شایان حبیب زارع ۲- هایک خلویان (ارمنستان) ۳- حسین بالی و امیررضا اکبری ۵- علی عابدی درزی و محمدصادق عبدالهی ۷- محمد نصرتی ۸- ابوالفضل حاجی وندی ۹- امیرمحمد نجفی ۱۰- حمیدرضا کشتکار
۱۳۰ کیلوگرم:
۱- محمدسروش رنجبر ۲- رازمیک کوردیان (ارمنستان) ۳- آلبرت واردانیان (ارمنستان) و مهرداد کلیوند ۵- امیرحسین کریمی و سید ابوالفضل میرزاده ۷- ابوافضل فتحی تزنگی ۸- امید محمودی ۹- مهدی حسین پور ۱۰- علیرضا حسنوند
ردهبندی تیمی: ۱- ایران ۲۵۰ امتیاز ۲- ارمنستان ۱۱۵ امتیاز ۳- سوریه ۱۰ امتیاز ۴- عراق ۴ امتیاز